Przed narodem nie znającym własnej historii nie ma przyszłości.

Tekst:

Adrian Skoczylas - Gdzieś tam kiedyś (2018) 432Hz 4K

Pamiętam jak dziś, oceany chwil, dobry czas, chował nas
Z rówieśnikami co dzień poznawaliśmy sens sztuki słów, by poznać siebie móc

A nocą niebo szkliste od gwiazd, a w dzień nieba błękit do życia gnał
gdy człowiek dla człowieka miał gest, cały sztab dobrych serc

ref.
Gdzieś tam zatrzymał się czas, gdy zmieniał się świat, na oczach nam gasł,
I nikt nie zaczął się bać, gdy tracił swą twarz, ubrany w stek podłych kłamstw

I teraz w labiryncie mając tylko mały knot, tak trudno z niego nam wyjść
podstępem chór złodziei jakimś cudem zamkną nas, rozświetlić wreszcie to czas

Dziś pozostał cień, bezduszne widmo i lęk, nawet łzy nie znaczą już nic
Półludzie bez grama serc, bez celu snują się gdzieś, życia sens to dzisiaj pusty pic, nie ma w nich nic

Dziś jakiś debil dziewczynę sprał, bo chciał pokazać innej ile jest wart,
się pytam dokąd zmierza ten czas, taki buc kiedyś w gipsie przepraszałby świat

Faceci pozbawieni są jaj, a piękna płeć, no cóż, coraz częściej to chłam
Niebo nocą z wyblakłych gwiazd, zatruty świt, i aż się nie chce znowu wstać

ref.
Gdzieś tam zatrzymał się czas, gdy zmieniał się świat, na oczach nam gasł,
I nikt nie zaczął się bać, gdy tracił swą twarz, ubrany w stek podłych kłamstw

I teraz w labiryncie mając tylko mały knot, tak trudno z niego nam wyjść
podstępem chór złodziei jakimś cudem zamkną nas, rozświetlić wreszcie to czas