Coś do przemyślenia na zakończenie roku.

Tekst:

Adrian Skoczylas - Słowiańskie Kwiaty (2017)

Kto narodu skarbem jest
i kto solą tej słowiańskiej ziemi stoi.
Kto nam niszczy życia sens,
czemu każdy o tym mówić tak się boi...

Już się przelał ten wasz brud,
świat już poczuł ból niszczonych przez was dzieci
Nie odpuści wam już Bóg
Że od wieków tak niszczycie jego dzieło

ref.
Z serc Boga miej
w obrazkach nie znajdziesz nic,
zrozum zaprogramowali to,
ale wiara za kasę to kit

Słowiańskie Kwiaty,
czas na kres tego zła,
niewidomy odzyskał wzrok
i zobaczył już piekło dnia...

A teraz wstań i powiedz dość,
wroga za łeb i wyrwij go...

Gdy nastanie wreszcie dzień
i otworzysz swe zaklęte w bólu oczy,
możesz być już pewny, że,
że łez braknie, kiedy zobaczysz skutki ich zła.

Idzie czas na waszą karę,
braknie miejsc, gdzie byście mogli ukryć się.
Nie ma miejsca na tej ziemi,
przed słowiańskim kwiatem, żadne z was nie skryje się...

ref.
Z serc Boga miej
w obrazkach nie znajdziesz nic,
zrozum zaprogramowali to,
ale wiara za kasę to kit

Słowiańskie Kwiaty,
czas na kres tego zła,
niewidomy odzyskał wzrok
i zobaczył już piekło dnia...

Adrian Skoczylas