'kıstı minarelerini şehir
öbürlendi kuleler
hızla anılaşırken zaman

bir sokakta
bir dilenci boşluğu
kadar

derlenmemiş
bir türkü boşluğu
kadar

bile muhkem değil
diye düşündüm
hayattaki mevcudiyetim

açtım
avuçlarımı
gökyüzüne

uludum

tanrım bana tezahürat et
tanrım beni baştan
çıkart

ihtiyacım var..'

met üst (ihtiyaç)