Pinipiga ng sakit ang luha at pawis
at ang pait ng buhay ang pumalit sa tamis
naninigang sa kawalan na sya ang labis
hanggang kailan ba ito matitiis

tila wala ng tubig na nagbabadya
upang ipalasap sa uhaw na dila
pano maiibsan ang isip ng makata
na nawawalan ng wastong diwa

nabibiak na ang lupang ito
natuyo't nawalan ng buhay sa mundo
pano makikita ang pinangarap ng tao
kung ang lahat ay tigang sa pagkakatuyo

Naga city 26august2011

FRAGMENTS AND PIECES

http://www.poemhunter.com/poem/natutuyo-na/