Yola çikma vakti gündogmadan
zira
zuhur etti zaman rüyasina mihmandarin
aralandi kapaklari maviliklerin
kanatlandi sag gögsünden firtina
sabaha bir kanatti alacakaranlik
konuverdi gönül dergahina

kim o dedi. labirentin mütevazi isiklari
benim dedi. heybetli albatros
götürmeye geldim hazirsa
raziysa merhametliniz
yaban yürekte atmaya

atti adimini esikten edasi asaletin
isil isil sirtinda urbasi
boynunda bindalli heybe
heybe'de edebi çocuklari

durdu zaman bahçesinde adamin
yürü dedi.kus
seni bekliyor üzüm asmasi
yürüdü genizinden kahve kokusu

ve
göründü kalplere sekil veren
yüzyilin dövme ustasi

hosgeldin dedi adam.
o sensin demek saçlarindan Ay'a yildiz uçuran
benim dedi.kiz
her daim mesafeyi kevgire vurduran

firladi heybesinden edepli çocuklari
omzuna umut
yüregine sefkat
dizine pismanlik
boynuna hasret sarildi adamin

bunlar senin mi. dedi adam
benim dedi.gururla kiz
birer birer oksadi gözleri ebedi çocuklari
yüzüne bakti saatler sonra kizin
uzun uzun gülümsedi

o halde sen de bir kafkasin dedi.adam
birak kalemi literatüre
edebiyat senin kefilindir...



Vaha

Muzaffer Akin

http://www.poemhunter.com/poem/kafka-n-n-k-z/