’’Yurdumun kahraman maden savasçilari anisina.’’

güvercinler uçar
evin camindan, balkonundan
siyah
kahve
çakir gözlü
çirpar vardiya yoluna kanat
kimi sevgili
kimi evli
kimi sözlü
kosup
kucaklar
yorgunlugunu gözüpek kartalin
bebelerin o tatli tebessümü

daha da yasamak
gaye
hiç olmazsa biraz
biraz ulan!
ama ne gezer
her mevsim
kit kanaat yazar printer
bodroyu aglatir hasat
geçimi zor
ipotegi sudan ucuz
cesur hayatlarin

oysa
kartal yuvasinda azrail
duvarlar kara elmas
sari barette endise
çekiçler kirli surat
raylarinda arz’in
biraz daha as
biraz elektrik
biraz su
belki yarim pençe
pabuç için
bayramdan bayrama
sultan-i yare basma
dokunmasin zülfiyare diye

hiç durmaz kazilir
gönüllü mapushane duvarlari
çelik pençesinde kartallarin
ölümle yasam arasi
tak tak tak
ve
ertesi gün yine
tak
yeniden dogmak gibi
madenlerin karnindan
günesi alin teriyle karsilamak...



Vaha

Ruhunuz sad olsun, yurdumun gözüpek kartallari.

Muzaffer Akin

http://www.poemhunter.com/poem/maden/