مجھے صوم سے ملا کچھ نہ نماز راس آئی
دو جہاں سے منہ کو موڑا تیری یاد کیا لگائی

اجے وی اوہ پیاں دسدیاں سانوں ماہی والیاں ٹاہلیاں
نال خوشیاں دے رل مل جتھے راتاں کالیاں جالیاں
ہے جو تنزیہہ عین تشبیہ جمع حق مشہود ہے
کرم کیتا غوث اعظم اپنے سر دیاں والیاں
مہر ہے ساری علی دی شک نہ رہیا اک ذرا
تاہیں اوہ پیاں دسدیاں سانوں ماہی والیاں ٹاہلیاں

سیّدنا مہر علی شاہ ؒ

نسخه كونين را ديباچه اوست
جمله عالم بندگان و خواجه اوست .
السلام امی و استاد کل
مولانا رومیؒ

هوس تو نیک وبد تو شد، نفس تو دم و دد تو شد
که به این جنون بلد توشدکه به عالم توو من درآ
به کدام آینه مایلی که ز فرصت این همه غافلی
تو نگاه دیدهٔ بسملی مژه واکن و به کفن درآ

مولاناعبدالرحمٰن جامی شاہ نصیر الدین نصؔیر گیلانی