Sevdamın sesi sessizliği soluyor şimdilerde
Sözlerime kilit ağzıma mühür vurdum da
Yine de susturamadım "SEN" diye atan kalbimi.

…Kalbime ne diyeyimki
Hiç böyle sevmedi böyle yanmadı ömründe.
Hergün her saat her dakika varlığını hatırlatırken ekmek gibi su gibi
Seni unutmasını nasıl bekleyebilirim ki.
Her nefeste biraz daha acı çekerken içime

Yüreğim dilinde dilsiz sözcükler biriktirdi
her nefeste haykırıyor sessiz sessiz sanki duyacakmışsın gibi.
Aslında varlığının yokluğu en acı olan
Yanıbaşımdayken yıldızlarla aynı mesafede olman kanatıyor içimi.
Varlığının yokluğunu tüm soğukluğuyla hissederken hergün
Söndüremiyorum bir türlü SOL YANIMDAKİ ATEŞİ