Gökkızı ‘Geceye Matem’

Ve güneş batmaya yeltenirken…
Akşamı kokluyorum…

Kızıl saçların ne güzel ey gökkızı, güneşin boyadığı!
Ne güzel örtmüş seni akşamın kızıllığı…
Gündüzden ayrılığın hicranı mı bu, acının kırmızılığı mı?
Karanlığın çökmesi mi ürperten seni,
Gecenin karanlık örtüsü mü?..

Niye döküldü gözyaşların,
Niye süzüldü göz pınarların?..
Geceye mi küskünsün, karanlığa mı mesafen…
Korkma sararım seni ben!..
Sarar seni ellerim, korur seni geceden…
Karanlığına aydınlık olurum, yakarım bir mum!
İçersin sevgimden yudum yudum…
Biter amansız susuzluğun!
Özlemini unuttururum gündüze,
Geceyi unuttururum…
Gündüz gelene kadar seni ben avuturum.
Korkma, olmaz geceler sana uçurum!
Ben tutarım seni, tutunca ellerim ellerini, kalır mı ki korkun?..
Sararım işte seni, şefkat örtülerimle…

Ağlamayasın, süzülmesin gözünden yaş;
Çatılmasın o yay gibi kaş…
Nedir bu mâtem, kederin niye?
Niye bu düşmanlığın geceye?
Gündüzün solması mı efkârına sebep,
Güneşin elveda demesi mi?
Gördüğün tüm güzelliklerin gizlenmesi mi?
Sevdiğinin yüzüne karanlığın düşmesi mi?..
Göremesen de, hissetmiyor musun yanında çarpan kalbimi,
Ellerini sımsıkı sarmış ellerimi?..

Kapat gözlerini, aydınlığı düşle!
Rüyalarına gündüzler doğsun…
Korkma ayrılmam yanından, bırakmam ellerini;
Kalbimin ritmi, sana ninnim olsun!..

-Son-

Daha Fazlası : www.facebook.com/FondepMusic 'de..