Yitirdiğim Birşey Var Sende Arıyorum
Yüreğim Bir madenci feneri Yol uçurum
Yaklaşma diyorsun peki ya umudum?
Bir daha kimseden sormayacağım seni
SÖZ OLSUN...
Akrep tutmus gibi kirpiklerinin ucundan
Beni görünce üşüyorsun tamam
Ugramam bir daha kamçılasada kan
Sana kör bakacagim görmeyecegim seni
SÖZ OLSUN
Çocuklar gibi ağlasada gönlüm ardından
Sormayacagim yüzünü izini yollardan
Tüfeğimin namlusunun ucuna konan
Kınalı keklik olsanda vurmayacagım seni
SÖZ OLSUN
Elindedir Dönüştür bu ağıdı serenatlara
Düş atları uçursun bizi bulutlara
iki kiliç gibi döğüşürken ak ile kara
Adak olsanda Kurban vermeyecegim seni
SÖZ OLSUN