Πρόκειται για εντελώς ανατρεπτική σάτιρα – το καταλαβαίνει κανείς κι από τον υπότιτλο- η οποία απηχεί όλο αυτό το πνεύμα της Ιταλίας που αντιπροσωπεύουν ο Ντάριο Φο κι ο Ρομπέρτο Μπενίνι αλλά κι η ίδια η ψυχιατρική στη χώρα αυτή, που έχει κάνει θαύματα, επιστημονικά και κοινωνιολογικά αλλά έχει υποστεί και μεγάλη αμφισβήτηση.

Προχωρημένος κι ο ήρωας της ταινίας, ένας συνδικαλιστής, στα χρόνια του 80, όταν επικράτησε ο περιβόητος νόμος Basaglia, όπως ονομάστηκε η πρωτοβουλία του φωτισμένου Ιταλού καθηγητής της Ψυχιατρικής με τον οποίο έκλεισαν τα ψυχιατρεία και ελευθερώθηκαν οι τρόφιμοι. Ηταν μια πολύ επαναστατική κίνηση στην Ιταλία και στην ίδια την Επιστήμη.

Όταν λοιπόν συμβαίνει αυτό, ο συνδικαλιστής της ιστορίας, προσπαθεί να δει τι θα κάνουν όλους αυτούς τους τρόφιμους που βγαίνουν ελεύθεροι στην αχρηστία του τίποτα. Και φτιάχνει μια «κολεκτίβα» από την οποία θα δοθούν αφορμές για τσουχτερές επισημάνσεις.