Düşürülmüş şehrimin son aydınıydın sen
Parçalanan bedenimin tek cerrahıydın sanki.
Gittin…
Ve ben oturup sana şiirler yazdım
Ötene kadar demir işçilerinin ahraz horozu…
Sustum, kustum, uyudum…
Düştüm, ağladım
Ve büyüdüm…
Karar verdim kararsızca
Büyüyen kendime ferman yazdım…
Darağacı kurdum sensizliğin ıslak gecelerine
Asmak için seni ve beni.
Dayanamadım nedense
Kıyamadım sana
Ben sadece, büyüyen beni astım…
Görmedin sen, bilemezsin
Dün gece bu şehirde kara bir yastım
Sen gittin
Ben kırmızı ağladım…
Habersizdin
Dün gece gökyüzünü ellerimle parçaladım.

" Erkan İsa Şen "

Gizli Sürgün Notları / Rusya