Sanki bir pusuya yatmışta İstanbul
Şarjörüne ölüm sürmüş beklemiş
Seni alıp giden tren son vagon son kanpana
Son kez el sallayışın gözlerime değil beynimin en ücra hücrelerine işlemiş
Gidemem ! Her yer seninle doluyken
Baktığım her şey bir şey gizlerken
Dinlediğim her şarkı beni böyle darmadağan ederken
GİDEMEM ..
Ne olur böyle ıssız
Böyle yalnız bırakma beni
Ben bir Eyyüb sabrıyla beklerken seni
Şairin dediği gibi hangi türbe dindirir bu acımı şimdi
Hangi dua, hangi evliya tesir geri döndürmeye şimdi
Söylesene, susma ne olur?
Sen de bir şeyler söyle,
Ağız ucuyla da olsa
BEN DE GİDEMEM de !
Bunca yaşanmışlığı bir kalemde silemem de.
Gitme.. Gitme .. Gitme ..