Hayat bazen öyle insafsız ki

Küçük bir boşluğundan yakalar
Hissettirmez en zayıf anında
Seni ta yüreğinden yaralar
Ellerin kolların bağlansada
Başında kasırgalar kopsada
Sen tüm gücünle karşı koysanda
Seni acımasız sevdaya salar
Sende benim kadar gerçekleri görüyorsun

Beraber olamayız benim gibi biliyorsun
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın toprağında uyuyorsun

Haklısın biraz geç karşılaştık
Oysa hiç konuşmadan anlaştık
Bazı şeyler varki söylenmiyor
Biz senle sözleri susarak aştık
İnsan acılarla kıvransada

Ve o aşkla bir daha doğsada
Dünyasını yeniden kursada
Düşlerle gerçekler ayrı ayrı yaşar