HARUN: Edaa.. Kol düğmelerim nerde.
EDA: NASILIM
HARUN: MUHTEŞEM
EDA: Noldu. Niye suratın asık. Hani beğenmiştin. Noldu şimdi..
HARUN: TAM TERSİ ÇOK YAKIŞMIŞ.. SENİ BÖYLE KİMSENİN GÖRMESİNİ İSTEMİYORUM ELBİSENİ DEĞİŞTİR
EDA: YA SAÇMALAMA. HEM NEREYE GİDİYORUZ.
HARUN: İÇİNDEN DOĞRU SEVDİĞİM BİR YERE.
EDA: O ZAMAN HADİ ÇABUK OLALIM.
HARUN: VAZGEÇTİM.. BENCE KALALIM.
EDA: HAYIR HARUN ARSLANLI YEMEĞE GİDİCEZ. BENİM KARNIM ÇOK AÇ.
HARUN: KOL DÜĞMELERİMİ BULAMIYORUM.
EDA: HARUN ŞU ÇEKMECEDE.
HARUN: Bu silah ne.
EDA: O adamın ortaya çıkmasından korkuyorum.. Sana , Yağmur' a zarar vermesinden.
HARUN: Bu evde bir silah istemiyorum Eda..
EDA: Ama Harun..
HARUN: Bu konuda tartışmıycaz bile.
HARUN: Ben bakarım sen burda kal..
EDA: HAYIR GİTME.. BU SEFER GİTME.. BENİ DİNLE BURDA KAL..
HARUN: Bırak Eda..
EDA: BIRAKMAM.. GİTME..
HARUN: Birşey olmıycak dönücem.. Burda beni bekle..
EDA: Harun.. Harun.. Harunn.. Harunn.. Harun NERDESİN Harunnn...
AŞKIM, BİTANEM.. SENSİZ OLMUYOR.. OLMUYOR.