SANA DÜN BİR TEPEDEN BAKTIM AZİZ İSTANBUL
(ŞARKI)
Makâm : Hicâz
Usûl : Semâî
Bestekâr : Münîr Nûrettin Selçuk
Güftekâr : Yahyâ Kemâl Beyatlı

Âh
Sana dün bir tepeden baktım azîz İstanbul
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul
Sâde bir semtini sevmek bile bir ömre değer

Nice revnâklı şehirler görülür dünyada
Lâkin efsûnlu güzellikleri sensin yaratan
Yaşamıştır derim en hoş ve uzun rûyâda
Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan

azîz : saygı ve sevgi belirten seslenme sözü
sâde : yalnız, sadece
revnâklı : göz alıcı, parlak, güzel, görkemli
lâkin : ama, ancak, fakat
efsûnlu : büyülü, sihirli

NELER ETTİN SEN NELER SENELERCE SEN BANA
(ŞARKI)
Makâm : Nihâvent
Usûl : Nîm Sofyân
Bestekâr : Metin Everes
Güftekâr : Mehmet Erbulan

Neler ettin sen neler
Senelerce sen bana
Dermânın dertten beter
Derdimi açmam sana

Yapma dedim kaç kere
Yaktın beni boş yere
Avuç açar göklere
Elimi açmam sana