Tarkan - Kayıp - öykü gülen güven-Hazin bir siyaha boyandı bulutlar kimize ağlar bu nazlı yağmurlar Umudum azaldı, geçiyor zamanlar Ayrılık efendi, kulu biz aşıklar Ellerin avcumda soldu Yaralı bir ürkek kuştu Biten bir aşktan çırpınıp uçtu Yolun açık olsun demek isterdim Boğazım düğümlü, sözlerim kayıp Bir daha ömrümce kimseyi sevmem Çünkü bu bedende yüreğim kayıp Beyaz cennetlerden inecek melekler Seni korur onlar; dualar, dilekler
Bense bu sevdanın uzak gurbetinde Savrulurum her gün senin hasretinle
Yarım kalan bir hikayeyiz artık seninle
Ayrı yollara yürüyoruz
Hayat bu
Serseri bir rüzgar gibi estin sen şimdi uzaklara
Ben göğsümde solgun bir gülle yaşarım yıllarca
Yaşamaksa bu
Ayrı akşamlara yatıp Ayrı sabahlara uyanırız bundan sonra Hataları aşk sanıp Başka tenlerde avunuruz boşuna Ve gizli gizli yaralanırız
Şunu bilki daima Ben,engüzel hatıranı Ben hep seni beklerim bu şehirde Bir gün dönersin diye Kendine iyi bak ey sevgili