sezen aksu'nun yıllar önce aynalar'da bahsettiği 'ilk bestelerinden.'

"hiç olmazsa bir kere gel aşkımızın mezarına
Ne gül ne zambak kırçiçeği yeter de artar beni anmaya
bir dolu ümit bir dolu inanç hepsi uçtu gitti havaya
ben yaşıyorum içim öldü, çünkü onu gömdüm toprağa"

türk sanat müziği havasında...

sezen bir tek yeri saf sesiyle tek başına söylüyor, orası da "ben yaşıyorum içim öldü..." dizesi.