Seyyid Taleh & Seyyid Peyman - Hebib ibn Mezahir - iki dəfə yaşayıb, iki dəfə ölən


Salam olsun sənə ey iki dəfə yaşayıb, iki dəfə ölən ...

Söz : Şöhret Azeri

Dövri -peyğember idi, dinle ,ey eşq ustadı
Vardi eshabi-peyamber ki, Mezahirdi adi.
Gör ona lütf edib Allah ne gözel övladı
Hebib adlı bu cavan aşiqi-mestane idi
Fatime oğlu Huseynçün deli-divane idi.

Hebibin sinni iyirmi , özü qeyretli cavan
Leyk Huseynin iki üc yaşı olardı o zaman
Ele mest idi Hebib bu gülün etriyle, inan
Bu gülü aldı, elinden yere hec qoymazdı
Sübhden axşamacan iyler idi , doymazdı.

Şehri-Yesribde Mezahir kişi tutmuşdu qerar
Köcdüler Kufeye ordan , yeni bir illeti var.
Olma qafil bu qeder sen, ayıl ey aşiqi-zar
Feleyin adetidir ortada hesret salsın
Bir -birine iki aşiq, yeni hesret qalsın.

Hebibe Kufede hesret pis üzün gosterdi
Yatağa düşdü bu aşiq ki, bilinmir derdi
Ata bu xesteliyi her kese e'lan verdi
Üstüne geldi onun gah o tebib, gah bu tebib
Derdine care tapılmırdı , sağalmırdı Hebib.


Bir gece inleyerek açdı bu aşiq gözünü
Gördü ağlar atasın qem bürüyübdür üzünü
Dedi:üzme bu qeder, ey ata, bica özünü
Men ki , derd xestesiyem kimsede yoxdur carası
Tek onun caresi vardır, o da Zehra balası.

Atası agladı bildi Hebibin derdi nedi
Ey Hebibim , menim ey gözlerimin nuru dedi.
Sen darıxma ,ele bax men bu gece, ya veledi
Emirelmöminine name yazıb göndererem
Heseneyniyle onu Kufeye de'vet ederem.

Elqerez gönderilen name catır Mövlaye
Gösterir nameni Hezret de gedib Tahaye
Çagırıb Hezreti-Taha buyurur Zehraye
Heseneyni sefere hazır ele, name gelib
Ölecek-getmese ye'qin o Hebibcün bu Hebib.

Bu sözü bilmirem amma nece düzgün deyesen.
Edirem çünki, teeccüb Hebibin eşqine men
Ehsen aşiq Hebibin eşqine yüz min ehsen
Görmüşük me'şuqini görmeye aşiq sey edir
Eşqe bax, aşiqini görmeye me'şuqi gedir.

Kese yolnan deyirem, cıxdı yola ta karvan
Yusifin köyneyinin etrin alır Piri-Kenan
Anbaan xeste Hebibin taparaq cismi tevan
Çıxır her sübh, evin damına yollara baxır
Darıxır me'şuqini görmeye aşiq darıxır.

Bir seher derdi Hebibe yene denüz verdi.
Dama cıxdı üreyinde nece nisgil, derdi.
Baxdı Yesribe teref yollara, karvan gördü
Şadlığından çığırır , ağlayaraq gah gülür
Atacan, müjdemi ver Fatimenin oğlu gelir.


Damide hey atılıb düşdü sevincden o qeder
Ayağı büdredi , damdan yıxılıb xesteciger
Parcalandı başı deydikde yere sertaser
Son defe Yesribe sarı baxaraq güldü Hebib
Yetmedi me'şuqa, uğrunda feqet öldü Hebib.

Atası geldi görüb oğlunu ölmüş , qabağa
Karivan çatmadadır gördü , düşüb el-ayağa
Hebibi aglayaraq qoydu bir ayrı otağa
Aylesinden bele hetta bu işi gizletdi.
Elqerez menzile ta geldi o karvan yetdi.

Karivan ehline xoş geldin edib alimeqam.
Eyledi süfreye de'vet ki, düzüb xeyli team.
Bes Mezahir Hebibin hardadı? erz etdi İmam
Süfreye vurmarıq el , süfreye gelmezse Hebib
Aşagı saldı Mezahir başını , susdu necib.

Huseynin tutdu elinden, Eli durdu ayağa
Getdi düz girdi Hebib gizledilen o otağa
Hebibin durdu solunda, Huseyni qoydu saga
Dedi:oğlum, sen Hebibi bu qeder isteyisen
Men dua eyleyecem , sen gerek amin deyesen.

Ellerin açdı Eli , heqqe edib hemdu sena
Dedi:ya rebb sene menden de ezizdir bu bala
Vermisen öyle meqam çünki yanında sen ona
And verrem o meqame seni ey Qelb Tebibi
Ona xatir de de ele sen ona qaytar Hebibi.

Gözlerin açdı Hebib gördü ki, bu dilxeste
Oturub Fatimenin oğlu başnın üste
İndi gel sen Hebibi Kerbubeladen sesle
Kerbela, qanlı döyüşdür Hebib artıq qocalıb
Feqet aşiqdi yene, baxma ki yüz yare alıb.


Kerbelade Hebibin son anı ,yummuşdu gözün
Gözün açdı, üzüne gördü Huseyn qoymuş üzün
Erz qıldı , ey hebib, söz soruşum söyle düzün.
İsyeyirsen yaşamaq gerçi, Hebibim ,yene sen
Senin ücün "o duadan"eleyim ölmeyesen?

Son defe güldü Hebib söyledi yox istemirem
Bezmişem bivefa dünyaden, Huseynim , gedirem
Seni terk etmek asan olmasa da , terk edirem
Meni efv eyle, Huseynim, sen Hebibin canı
Neynirem ki, bu Huseynsiz olacaq dünyanı?

Getdiz , ey Kerbubela zevvarı, bir yaxşı baxın
Bir qebir vardır , Huseyn qebrine olduqca yaxın
Ona da qebri-Huseyn tek, edir aşiqler axın
O qebir sahibi iller ötüb, amma sevilir
Ona e...