Nasıl yâr diyeyim ben böyle yâre
Mecnun edip çöle saldıktan sonra
Alemin bağına bülbüller konmuş
N'idem benim gülüm solduktan sonra

Karadır kaşların keman istemem
Şu gönlümde özge mihman istemem
Ölsem de derdime derman istemem
Ok vurup sinemi deldikten sonra

Coşkun çaylar gibi çağlamayan yâr
Gönlünü gönlüme bağlamayan yâr
Benim şu derdime ağlamayan yâr
Daha ağlamasın ben öldükten sonra

Pir Sultan Abdal'ım sürem bu yolu
İnsan-ı Kâmilin olmuşam kulu
İster yağmur yağsın isterse dolu
N‘idem ben ummana daldıktan sonra

Not:
Bizim Kabemiz İnsan-ı Kâmil dir!
İnsan-ı Kâmil’den maksat’da
Yolu ile yolunda Mansur gibi dar ki
eline diline beline aşına eşine işine sahip çıkan Evladı Resuldür