Şems Suresi (Arapça: سورة الشمس), Kur'an'ın 91. suresidir. Sure 15 ayetten oluşur.

Mekke'de indirildiğine inanılmakta olan sure ismini ilk ayette geçen ve güneş anlamına gelen şems kelimesinden alır. İlk ayetleri güneşe, aya, geceye, gündüze, yere ve göğe yeminle başlar.

Şems Suresi'nde Allah'ın kudretinden, iyilik yapanların kurtuluşa ereceklerinden, kötülük yapanların ise ziyanda olduklarından, Allah'ın Elçisi Salih peygamberi yalanlayan, Allah'ı inkar eden Semud toplumunun başına gelenler dişi deve ve onun su içme hakkı örneği özelinde anlatılır.

Peygamber'e özgü sureler grubundandır.