SEVERİM BEN SENİ CANDAN İÇERÛ
Severem ben seni cândan içerû
Yolum ötmez bu erkândan içerû

Şerî‘at-Tarîkat yoldur varana
Hakîkat-Ma‘rifet andan içerû

Dînin terk idenün küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmândan içerû

Nere varurısam gönlüm tolusın
Seni kanda koyam bundan içerû

Beni benden sorman, ben ben degülem
Bir ben vardır bende benden içerû
(Sûretüm boş gezer tondan içerû)

Süleymân kuş dili bilür didiler
Süleymân var Süleymân'dan içerû

Beni benden alana irmez elüm
Kadem kim basa sultândan içerû

Kesildi takatim dizde dermân yok
Bu ne mezhep imiş dinden içerû

Tecellîden nasîb irdi kimine
Kiminün maksûdı bundan içerû

Kime dokundısa ol dost nazarı
Anun şu‘lesi var günden içerû

Senün ‘ışkun beni bende alupdur
Ne şîrîn derd bu dermândan içerû

Sülûk seyir iden ‘ışkun erine
Niçe mezheb olur dînden içerû

O bir dilber durur hîç yok nişânı
Nişân olur mı nişândan içerû

Meger Yûnus gözi tuş oldı dosta
Ki kaldı kapuda andan içerû

Yunûs’un sözleri hundur âteştir
Kapında kul var sultandan içerû
Makam: Hüseynî İlâhî
Güfte: Yûnus EMRE

(SAHUR ÖZEL PROGRAMI-2008)