Η ομιλία της Τερέζα Μέι για την στρατηγική της κυβέρνησής της αναφορικά με το Brexit αποτέλεσε κύριο θέμα συζήτησης και στο Νταβός, όπου ξεκίνησαν οι εργασίες του του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

Ο Ράιαν Χιθ, πρώην εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν και νυν δημοσιογράφος του Pilitico υποστηρίζει ότι η Τερέζα Μέι έχει μακρύ και δύσκολο δρόμο μπροστά της.

Ο ίδιος λέει στην κάμερα του euronews: «Αν κοιτάξετε τι συνέβη με την Ελλάδα, αν κοιτάξετε τι συνέβη με τα άλλα προγράμματα διάσωσης που είχαμε τα τελευταία πέντε χρόνια, όταν έχουμε μια διαπραγμάτευση όπου οι 27 είναι απέναντι σε έναν, οι 27 κερδίζουν και μένουν ενωμένοι σαν κόλλα, επειδή είναι για την επιβίωσή τους. Έτσι, νομίζω, ότι στην ουσία να λες ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι καλή με την Βρετανία γιατί αλλιώς η Τερέζα Μέι πρόκειται να προκαλέσει τρικυμία, είναι μια πολύ επικίνδυνη στρατηγική.
Η Τερέζα Μέι θα πρέπει να είναι ρεαλίστρια σχετικά με τα επόμενα δύο χρόνια. Δεν έχει την καλύτερη διαπραγματευτική ομάδα. Η Βρετανία, για παράδειγμα, εδώ και δεκαετίες δεν έχει την τεχνογνωσία του εμπορίου.
Έτσι, για να χτιστεί αυτή η εμπειρία και να υπάρξει συμφωνία σε δύο χρόνια, όχι μόνο αναφορικά με το διαζύγιο αλλά και τη νέα σχέση, θα πρέπει πραγματικά να κρατήσεις όλη την καλή θέληση που μπορείς με την άλλη πλευρά, των 27».

Από την πλευρά του, ο ;Άντριου Μπαλντγουιν, ανώτατου στελέχους της Ernst & Young για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Ινδία και την Αφρική, λέει στο euronews ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εξακολουθεί να έχει επιρροή χάρη στις εταιρείες του, ενόψει των διαπραγματεύσεων.

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες στο Λονδίνο παράγουν το 1,3 δισ € του δανεισμού στις ευρωπαϊκές εταιρείες. Από αυτό, το 70%προέρχεται από τις τράπεζες, τις βρετανικές τράπεζες και ξένες τράπεζες που επωφελούνται από το ότι έχουν το Λονδίνο ως βάση τους. Αυτό θα είναι ένα κρίσιμο σημείο των μεταβατικών ρυθμίσεων για το Brexit, γιατί αν δεν διευθετηθεί αυτό, αν δεν υπάρξει συμφωνία και διαπραγμάτευση, ο πραγματικός κίνδυνος για την ευρωπαϊκή οικονομία είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα δουν μια πραγματική επιβράδυνση της καθοδηγούμενης από τις τράπεζες κεφαλαιακής τους ανάπτυξης».