Μοιάζει με ένα συνηθισμένο ηλεκτρονικό παιχνίδι. Όμως κάθε φορά που το μικρό καράβι κατευθύνεται προς το βραχώδες ακρωτήρι ή προς την αμμώδη παραλία, οι ερευνητές αποκτούν σημαντικές πληροφορίες.

Τους δίνει στοιχεία για τον εγκέφαλο του ατόμου που παίζει.
Από τον Μάϊο που ξεκίνησε η έρευνα, περισσότεροι από 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συμμετάσχει στο πρόγραμμα.

Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι η αναγνώριση του χώρου που είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση της άνοιας, αρχίζει να μειώνεται από την πρώιμη ενήλικη ζωή.

«Όταν παίζουν οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια μικρή βάρκα. Από το σημείο εκκίνησης πρέπει να διασχίσουν το ποτάμι και όταν φτάσουν στο τέλος να ρίξουν μια φωτοβολίδα. Στη συνέχεια πρέπει να επιστρέψουν στο σημείο εκκίνησης. Οπότε υπάρχει μια αίσθηση κατεύθυνσης, ξέρουν από που ξεκίνησαν; Υπάρχει τρόπος να μετρήσουμε τις επιδόσεις τους. Αν κάποιος είναι πολύ καλός, θα απαντήσει και στις οκτώ ερωτήσεις. Αν κάποιος δυσκολευτεί, δεν θα απαντήσει σε όλες, θα κάνει λάθη. Διαπιστώνουμε ότι η απόδοση συνδέεται με την ηλικία των ανθρώπων. Όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν, τόσο δυσκολεύονται. Η απόδοση τους μειώνεται σημαντικά καθώς τα χρόνια περνούν. Βρίσκουμε ότι όσο πιο νεότεροι είναι οι συμμετέχοντες, τόσο πιο ακριβείς θα είναι» υποστηρίζει ο Χιούγκο Σπιρς, νευροεπιστήμονας του London University College.

Επειδή η άνοια είναι μια ασθένεια που στερεί τους ανθρώπους από τις αναμνήσεις τους, οι προγραμματιστές έφτιαξαν την ιστορία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που έχει χάσει τις αναμνήσεις του.

Στην ακμή του, πατέρας και γιος ταξίδεψαν όλο τον κόσμο με μια βάρκα. Όμως πλέον δεν θυμάται τίποτα, γι’ αυτό και ο γιος του ζωγραφίζει εικόνες απ’ όσα είδε με τον πατέρα του. Οπότε ο πατέρας του, ξανακάνει το ταξίδι.

«Το παιχνίδι αυτό δείχνει ένα δρόμο στους γιατρούς. Στο μέλλον, μπορούν να αναπτύξουν διαγνωστικά εργαλεία. Κάποιος θα μπορεί να λάβει μέρος σε ένα τεστ, για να δούμε πόσο καλή αίσθηση της κατεύθυνσης έχει.
Θα βαθμολογηθεί και στη συνέχεια θα συγκρίνουμε αυτό τον βαθμό με ένα πολύ μεγάλο δείγμα. Ίσως και με 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους. Οπότε θα μπορούμε να δούμε αν είναι πολύ καλοί ή αν η απόδοση τους βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο;» υποστηρίζει ο Χιούγκο Σπιρς, νευροεπιστήμονας του London University College.

Διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου σχηματίζουν ένα κύκλωμα, που εμείς χρησιμοποιούμε για να βρούμε το δρόμο μας.

Μια συγκεκριμένη περιοχή δημιουργεί έναν χάρτη στον εγκέφαλο μας. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι οι πάσχοντες από άνοια, πρώτα «χάνουν» αυτό το μέρος του εγκεφάλου.

Εργαστηριακά πειράματα με τη χρήση μαγνητικής ή αξονικής τομογραφίας απαιτούν πολύ χρόνο, ενώ κοστίζουν πολύ.

Η οργάνωση «Alzheimer ‘s Research UK» ενθαρρύνει τους ανθρώπους να λάβουν μέρος σε αυτή την έρευνα.

«Η συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε αυτό το παιχνίδι, στην πραγματικότητα σημαίνει ότι επιταχύνουμε την έρευνα για την θεραπεία της άνοιας. Σκεφτείτε ότι στο εργαστήριο θα χρειαζόμασταν εκατοντάδες χρόνια για να συλλέξουμε μια ανάλογη π