Hüznüm uyandırdı bu sabah, alnımdan öptü.
Demli bir yalnızlıkla karşıladım günü.
Telefonuma baktım, ne mesaj ne de cevapsız arama.
Geceyi benimle geçiren bir şarkının dudaklarına asıldım, kanattım.
İçimde incinmiş bir çocuk, boş gözlerle bakıyor etrafına.
Hatasını kabullenen bir yürek daha kaç zaman yaşayabilir sessizlik içinde? ..
Aslıma bakarsan mutlu değilim. Güçlü falan da değilim. Güçlü olmaktan yoruldum. Sensiz iyiyim gösterisine soyunmaktan yoruldum. Özlemekten yoruldum anlıyor musun? Korkularımdan, kaybettiklerimi aramaktan yoruldum. Yaşamaktan, yaşayamadıklarıma ağlamaktan yoruldum.