Aυτος ο τοιχος με τη δικη του υστερία είναι τυχαίο που ειναι γεματος συνθηματα αληθειας απο ακροβάτες του ονείρου;Toυ Ονείρου που λεν Ζωη που λεν Αγαπη που λεν Αλληλεγγύη που λεν Ανθρωπια που λεν Ευαισθησία που λεν Αυτογνωσία;
Αφιερωμένο σε όλους τους βαθειά Ανθρώπινους και Φευγάτα Ωραίους..σε όλους όσους γράφουν συνθήματα αλήθειας στον τοίχο της σκληρής πραγματικότητας..χωρίς να γυρίζουν την πλάτη στης ψυχής τους το όνειρο.