Εβδομήντα χρόνια συμπληρώνονται από τη μέρα που το βομβαρδιστικό Enola Gay έριξε την πρώτη ατομική βόμβα, που ισοπέδωσε την ιαπωνική πόλη Χιροσίμα.

Ήταν 6 Αυγούστου του 1945.

Τρεις μέρες αργότερα, μια δεύτερη ατομική βόμβα σκορπά το θάνατο στο Ναγκασάκι.

Πάνω από 200.000 άνθρωποι σκοτώνονται και γράφεται μια από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η έκθεση που φιλοξενείται στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον είναι ένα ταξίδι στο χρόνο και στη μνήμη.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον ιστορικό Πίτερ Κάζνικ, εγείρει σοβαρά ερωτήματα απέναντι στο σύνηθες επιχείρημα ορισμένων, ότι οι ατομικές βόμβες ήταν αναγκαίες.

«Oι ατομικές βόμβες δεν σκότωσαν μόνο εκατοντάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους χωρίς κανένα λόγο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Άνοιξαν την πόρτα στην πιθανότητα αφανισμού της ζωής στον πλανήτη μας. Το πλέον σοκαριστικό όμως, είναι πως ο Τρούμαν γνώριζε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα», λέει ο καθηγητής Κάζνικ.

Η απόφαση του προέδρου Τρούμαν να χρησιμ