DURAK YİĞİT

Bir adam tanırım bahtı karalı
Yanına gelene candı Durak'ım
İçi dert doludur, döşü yaralı
Önüne gelene kandı Durak'ım

Eziyet çekmeye, erken alıştı
Çorum’dan çıkarak gurbet dolaştı
Avrupayı gezdi, Şam’a ulaştı
Ekmeğini suya bandı Durak'ım

Geçim derdi bindi onbeşli yaşta
Çalıştı bulduğu hemen her işte
Saçları döküldü, kalmadı başta
Gençlik daim kalır sandı Durak'ım

Hangi yana dönse sarıyor dertler
Peşini bırakmaz, tuzaklar-setler
Derdine bir çare bulamaz fertler
Sanki kirman gibi döndü Durak'ım

Sanma NURANİ’ye bağırdı kızdı
Gülizar aşkına, mektuplar yazdı
Türlü türlü ona, övgüler dizdi
Vefasız uğruna yandı Durak'ım

Osman NURANİ 01-05-2015