بلژیک تلاش می کند تا سیب زمینی سرخ کرده را به عنوان غذای ملی خود در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به ثبت برساند.

در بلژیک، سیب زمینی سرخ کرده را باید از دکه های خیابانی موسوم به «فریتکوت» خرید.

در کشوری که اغلب شاهد اختلاف گروههای فرانسوی و فلاندر است، به رسمیت شناختن جهانی سیب زمینی سرخ کرده، همه را متحد کرده است.

برنارد لوفور، رییس صنف فروشندگان سیب زمینی سرخ کرده در بلژیک است. او می گوید: «این یک پدیده مشترک برای همه ما است؛ چه آلمانی یا فرانسوی یا هلندی زبان. بخشی از فرهنگ ما در این بسته سیب زمینی ریخته شده است. این محصول خوبی است. یک سبک زندگی و سبک بلژیکی است.»

حتی فرانسوی ها که بر سر اصالت سیب زمینی سرخ کرده با بلژیکی ها جدال دارند، اقرار می کنند که روش بلژیکی سرخ کردن آن، سیب زمینی را تُرد و خوشمزه می کند.

یک توریست فرانسوی می گوید: «این سیب زمینی سرخ کرده ها تُرد و از درون نرم هستند. واقعا با آنچه ما می شناسیم متفاوت اند.»

اگر درخواست بلژیک برای به رسمیت شناختن سیب زمینی سرخ کرده نهایی شود، در فهرست یونسکو، به تانگوی آرژانتین، قهوه ترک یا خوشنویسی چینی خوهد پیوست.