Για περίπου 100.000 Σύρους, ο προσφυγικός καταυλισμός στη Ζαατάρι της γειτονικής Ιορδανίας τείνει να γίνει το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».

Οι οικογένειες που ζουν εδώ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους λόγω του εμφύλιου σπαραγμού. Όμως από τότε έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια.

Προκειμένου να βρεθεί λύση στο αδιέξοδο, η Γερμανία φιλοξένησε μια διάσκεψη, στην οποία συζητήθηκαν πιθανές λύσεις για την προσφορά βοήθειας προς τις χώρες που δέχθηκαν τις μεγαλύτερες ροές προσφύγων από τη Συρία.

«Πλησιάζουμε ως χώρες υποδοχής το σημείο της κόπωσης. Στο πλαίσιο αυτό δοκιμάζεται ή ακόμη και ξεπερνιέται το όριο της ικανότητάς μας για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των Σύρων προσφύγων», σύμφωνα με τον Ιορδανό υπουργό Εξωτερικών, Νάσερ Τζουντέχ.

Δύο εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες που έχουν ξεριζωθεί από τη Συρία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η πλειοψηφία τους έχει καταφύγει στην Ιορδανία, την Τουρκία και το Λίβανο.

Όπως τόνισε ο Λιβανέζος πρωθυπουργός Ταμάμ Σαλάμ, «παρά την ύπαρξη αυτοσχέδιων καταυλισμών, το 85% των Σύρων κατοικούν σε χωριά ή πόλεις που προϋπήρχαν. Πολλοί ξεκίνησαν μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, φούρνους, μπακάλικα, καταστήματα κάθε είδους που ανθούν χωρίς άδειες λειτουργίας, δημιουργώντας έναν αθέμιτο ανταγωνισμό προς τους Λιβανέζους εμπόρους».

Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, Αντόνιο Γκουτέρες, μίλησε για το μεγαλύτερο ανθρωπιστικό δράμα εδώ και καιρό. Όμως οι γειτονικές με τη Συρία χώρες θεωρούν πως η διεθνής κοινότητα έχει ακόμη πολλά να κάνει, αφού το βάρος της υποδοχής των προσφύγων δεν έχει μοιραστεί ισομερώς.