فیلم مستند «آخرین آدم ربایی» (Last hijcack)، ساخته تامی پالوتا، کارگردان و تهیه کننده آمریکایی داستان واقعی آدم دزدی را در سومالی، از نگاه یک دزد دریایی کهنه کار به نام محمد را به تصویر می کشد.

محمد بر سر دوراهی است. او باید بین یک زندگی عادی و دنبال کردن کار دزدی دریایی یکی را انتخاب کند. وی می خواهد قبل از مراسم عروسی اش آخرین آدم ربایی را انجام دهد تا پولی به جیب بزند. وی در مصاحبه هایی خطرات و جذابیتهای حرفه اش را شرح می دهد.

پالوتا، کارگردان ۴۶ ساله آمریکایی، اهل تگزاس می گوید: «پدر مادر و نامزد محمد می خواستند مانع از این شوند که وی به کار دزدی دریایی ادامه دهد. آنها در عین حال از او پول هم می خواستند. در فیلم می بینیم که او هم مشغول آماده کردن مراسم ازدواج و ارتباط با پدر و مادر و فرزندانش است، و هم خودش را برای انجام یک آدم ربایی آماده می کند. با خود می اندیشد که این آخرین باری است که دست به آدم ربایی می زنم.»

فیلم با ترکیب انیمیشن و ویدئوهای واقعی و مستند ساخته شده است. انیمیشن در فیلم برای نمایش بخشهایی به کار رفته که ویدئوی مستند آن در دسترس نبوده است، مثل صنه های آدم ربایی های که محمد واقعا انجام داده یا نشان دادن خاطرات و رویاهای او.

پالوتا در مورد ترکیب انیمیشنها با ویدئوهای واقعی در فیلم می گوید:«یک نقاش هلندی داشتیم که با رنگ روغن روی بوم نقاشی می کشید. این نقاشی های را تبدیل به انیمیشن سه بعدی می کردیم تا به آنها حالت طبیعی تری بدهد. این کار یک جورهایی جنبه خشک انیمیشن را از آن می گرفت، رنگها راتغییر می داد و آنها را واقعی تر می کرد. کار سختی بود. می خواستیم فیلم، بین ویدئهای واقعی و انیمیشن در حرکت باشد. نیمی خواستیم بیننده از داستان خارج شود.»

فِمک وولتوتینگ، همسر هلندی پالوتا که فیلمسازی مستقل است، در ساخت این فیلم با وی همکاری کرده است.

فیلم مستند «آخرین آدم ربایی» هم اکنون در برخی از سینماهای نیویورک و لوس آنجلس نمایش داده می شود. همچنین می توان آن را به صورت ویدئوی درخواستی در اینترنت دید.