KARTAL GÖKTAN: Hasan Cemal, çözüm sürecinde sonuç alınması için artık kritik bir eşiğe gelindiğini yazdı. Öcalan’a özgürlük, PKK’ya siyaset yolu çağrısını yaptı. Cemal, “Öcalan’a özgürlük yolunu açarken, PKK’yı da terörist örgüt listesinden çıkarmak ve ona da siyaset yolunu açmaktır doğru olan. Aksi taktirde Kürt sorununda eski günlere dönmek kaçınılmaz” şeklinde yazdı.

ADNAN OKTAR: Kardeşim, ne yapacak siyaseti? Bir kere silahı bıraktığında PKK yok olur. Bak, altını çiziyorum. Silahı bıraktığında PKK’nın bütün siyasi gücü yok olur. Kendisi de yok olur. PKK’nın ayakta durmasını sağlayan silahtır. Silah gücüdür. Dolayısıyla PKK hiçbir şekilde silahı bırakmaz. Yani onu unutsunlar, öyle bir şey olmaz. Eylemi de bırakmaz. Ama belki şiddetli eylem yapmayabilir. Yani devleti kızdırmamak için. Yani kendilerince ortalı eylemler yapıyor olabilirler. Kendi mantıklarına göre. Ama ne silahı bırakır, ne eylemi bırakır. Çünkü gücünü tehdit ve şiddetten alıyor PKK. Bu güç geri çekildiğinde halk PKK’yı unutur. Halk kendi işine gücüne döner. Normal siyaset başlar. Ve PKK yandaşı olan siyasi düşünce yok olur gider. Ve süratle yok olur. Halkın bilinçaltında PKK’ya karşı müthiş bir nefret var. Yani müthiş bir nefret. Derhal unutulur. Ama silah PKK’ya saygıyı sağlıyor. İnsanlar gücün karşısında -bazı insanlar- eğiliyorlar. Yani bükemediği bileği öpüyorlar. Sorun bu. Bela burada yani.

TARIK KOÇ: Cemil Bayık “silah bırakacağımızı düşünüyorlar, hayal görüyorlar” demişti.

ADNAN OKTAR: Yok canım. Bu çocuk olsa bilir. Adam sıfıra gider kendi düşüncesine göre.