YANDI BAĞRIM YANDI AŞKIN ELİNDEN
Yandı bağrım yandı âşkın elinden
Bir de sen yakıp da gönderme beni
Ben Mecnûn olmuşum sevda çölünde
Yeniden Mecnûn'a çevirme beni

İnsan olan insan sever insanı
Bizden evvel gelip gidenler hani
Düşürüp aşkına Mecnûn misâli
Bir kuru hayâle yeldirme beni

Sevda çöllerinde ben Mecnûn oldum
Şu garip gönlümün yarasın bildim
Bir başka seversen işte ben öldüm
Ne olur ölmeden öldürme beni
Yöre: Kırşehir
Kaynak Kişi: Neşet ERTAŞ