ADNAN OKTAR: Evet size biraz Kehf Suresi’nden okuyayım. Kehf Suresi’nin ana özelliği Mehdiyet’i anlatmasıdır. Sembolik olarak anlatır. Yoksa Cenab-ı Allah hikaye olsun diye anlatmıyor. Rahman Rahim olan Allah’ın adıyla “Hamd” önce hamdla başlıyor Cenab-ı Allah. Hamd etmek nimetin atmasına vesiledir, elhamdülillah. “Kitab'ı kulu üzerine indiren ve onda hiçbir çarpıklık kılmayan Allah'a aittir” (Kehf Suresi,1) Yani bir eksiklik, kusur, noksanlık yok. Ama ne? Kitap, sadece kitap. Artı Hadis demiyor. Sadece Kitap,” bir çarpıklık da yok” diyor. “Eksiklik noksanlık yok” diyor Cenab-ı Allah. “Dosdoğru (bir Kitap'tır) ki, Kendi Katından şiddetli bir azapla uyarıp-korkutmak ve salih amellerde bulunan mü'minlere müjde vermek için” hem korkutmak ama Müminlere müjde vermek. İttihad-ı İslam, Mehdiyet, İsa Mesih, cennet. “(onu indirdi); şüphesiz onlara güzel bir ecir vardır.” (Kehf Suresi,2) Ama Kuran için Cenab-ı Allah eksik noksan demiyor. “Dosdoğru bir kitaptır” diyor. Önce hamd ve Kuran’la başlıyor. Demek ki başarının sırrı neymiş. Kuran’a tam uymak, Kuran’a tam bağlı olmak. Mehdiyet için ve sürekli hamd etmek, elhamdülillah. Yani her nimeti Allah’tan bilmek. “Onlar orda ebedi olarak kalıcıdırlar.” (Kehf Suresi,3) Yani mümin cennetin güzelliğini sürekli düşünerek, cenneti hedefleyerek yaşıyor. Dünyayı hedefleyerek yaşamıyor. “(Bu Kur'an) "Allah çocuk edindi" diyenleri uyarıp-korkutur.” (Kehf Suresi, 4) Aynı zamanda Hristiyanlar’a da yöneliktir diyor Cenab-ı Allah. Onların eksik ve yanlış, hurafe olan yönlerini düzeltir. Mesela “Allah çocuk edindi” bu yanlış bunu düzeltiyor. Ama İsa Mesih inecek diyor İncil, Kuran bunu düzeltmiyor. Çünkü bu doğru. Ama İncil’de yanlış olanları Kuran hep düzeltmiştir. Mesela bu yanlıştır, bu yanlıştır, bu yanlıştır. İncil’de yanlışları hep saymıştır Kuran. Tevrat’taki yanlışları da sayıyor Cenab-ı Allah. Ama doğru olanı ellemez. “Bu konuda ne kendilerinin, ne atalarının hiçbir bilgisi yoktur” (Kehf Suresi, 5) diyor Cenab-ı Allah. “Yalan söylüyorlar” diyor. “Ne kendilerinin bilgisi var, ne atalarının. Böyle bir bilgi hiçbir yerde yok” diyor Cenab-ı Allah. “Ağızlarından çıkan söz ne (kadar da) büyük” (Kehf Suresi, 5) diyor Allah. Yani “yanlışlığı, zarar verme gücü ne kadar büyük” diyor Allah. “Onlar yalandan başkasını söylemiyorlar” (Kehf Suresi, 5) diyor Allah. Ehli kitabın yani Hristiyanlar’ın mühim bir hatasını en mühim hatalarından birini Cenab-ı Allah vurguluyor. Demek ki Mehdiyet Hristiyanlığın yanlış yönlerini düzeltecek. Mehdiyet’in kısmını da anlatıyor ama İsa Mesih’in yapacağı görevi de Allah anlatıyor. Yani önce Mehdi (a.s)’nin görevini sonra İsa Mesih’in görevini.
Kehf Suresi, 6 “Şimdi onlar bu söze (Kur'an'a) inanmayacak olurlarsa Sen” yobazlar inanıyor mu? Dolaylı yoldan inanmıyorlar. Çünkü yetersiz görüyorlar. Ehli kitaptan da inanmayanlar var. Böyle bir durumda “onların peşi sıra esef ederek kendini kahredeceksin (öyle mi)?” (Kehf Suresi,6) Onların kaderinde iman yoksa zaten iman etmez. Kaderinde varsa iman eder. Tebliğcinin kabul etmeme durumunda karşıdaki şahsın reddi durumunda, üzülmemesini söylüyor Allah, rahatsız olmamasını, sabırlı olmasını söylüyor. Birçok tebliğci tebliğ ettiğinde netice alamadığında, içine kapanıyor. Ben çok gördüm. Üzülüyor, hakikaten çok sinirleniyor, tebliğ yapmaktan vazgeçiyor. Halbuki onların kaderi öyle. Kaderi değiştiremez. O onun bağımsız bir gücü olduğunu zannediyor, halbuki bağımsız gücü yok. Kaderinde olsa hemen iman eder o zaten.
YASEMİN AYŞE KİRİŞ: Hocam Allah bir ayette şeytandan Allah’a sığınırım; “Sen dilediğine hidayet veremezsin, Allah dilediğine hidayet verir” (Bakara Suresi, 272) diyor mealen.
ADNAN OKTAR: MaşaAllah. İnsan hidayet veremiyor, Allah hidayet veriyor, tabii ki. “Şüphesiz Biz, yeryüzü üzerindeki” bak, “yeryüzü üzerindeki şeyleri” her şeyi, ağaçlar, bitkiler, çiçekler, mineraller, taşlar, inciler, “ona bir süs kıldık;” demek ki Cenab-ı Allah süsü beğeniyor. Dünyayı süslüyor Allah. İnsanlar dünyanın üstünde, insanlar da süslü olacak, kadınlar da süslü olacak, çocuklar da süslü olacak. Allah süslü olmalarını istiyor. Yobazlar süslü olmalarını istemiyor. Allah “Ben süslüyorum” diyor “dünyayı” onlar “istemiyoruz” diyorlar “süslü olmasını.” Onlar süsü bozmak istiyor, Allah da süslemek istiyor. “Onların hangisinin daha güzel davranışta bulunduğunu deneyelim diye” )(Kehf Suresi,7) “İmtihan ediyorum” diyor Cenab-ı Allah. O süse şükredecek mi, hamd edecek mi? O nimetin kadrini, hakkını bilecek mi? Allah’a gerektiği gibi kulluk yapacak mı?