senlik dagildi bir aci yel kaldi bahçede yalniz
o mahur beste çalar Müjgan'la ben aglasiriz
gitti dostlar sölen bitti ne eski heyecan ne hiz
yalniz kederli yalnizligimizda sirali sirasiz
o mahur beste çalar Müjgan'la ben aglasiriz

bir yangin ormanindan püskürmüs genç fidanlardi
günesten isik yontarlardi sert adamlardi
hoyratti gülüsleri aydinligi çalkalardi
gittiler aksam olmadan ortalik karardi

bitmez sazlarin özlemi daha sonra daha sonra
sonranin bilinmezligi bir boyut katar ki onlara
simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
geceler uzar hazirlik sonbahara

Attila İlhan

http://www.poemhunter.com/poem/mahur-beste/