BEN AĞLARIM EL GÜLER
Ben ağlarım el güler
Oy başıma gelenler
Benim derdime düşsün de
Şimdi bana gülenler

Ağlarım gülenim yok
Golumdan dudanım yok
Derdinden verem oldum
Gelip avudanım yok

Aldum dertli başumu oy
Saruldum kemençeme
O biraz ışık verdi de
Gündüzüme geceme

Bu benim dertlerimi
Bilsem nazarlarımı
İnşallah göreceğim
Yakında mezarini

Bekledim goyunları oy
Sürdüm çıkardım düze
Sen çldün gittin yarum da
Ben de canlı cenaze

Amentü Billâh ile
Kadere inanmışım
Dileğum öbür dünya
Bu dünyada yanmışım

Bu aşkı çeke çeke oy
Kahrımdan öleceğim
Sen evlü de ben evli gız
Ben nasıl edeceğum

Yine geldim bu yola
Yolun ardı gelmeyi
Allah’ıma yalvardım
Şansım ele dönmedi.
Yöre: Trabzon
Kaynak Kişi: Yusuf Cemal KESKİN
Derleyen: Muazzez ÇATALBAŞ