'elim erse de gitsem yazsonlarına
yağmur toplanmadan, çakıllar ürpermeden

yetişip kavak hışırtılarına
tutsam avareliğin ipinden

bütün fikirler kalsa, kibir saçsa masalar
otobüsler terlese ya da boyansa ayazla

ne varsa daha geçici körlük gibi
beni şehrin karanlığına alıştıran

kısa gün parkları, yetmezse sinemalar
yürüme mesafeleri ve başka soyutlanmalar

hepsi çul gibi kalsın ardımdan
ve ruhu çıplaklar giyinsin onlardan

kalem oynatmıyorum artık ben
konuşuyorum kağıt üstünden

kırlarda olduğu gibi duygusuz
ama ışıltıyla gelip gitsin mevsimler..'

adnan özer